Anasayfa / Roman / Dudaktan Kalbe
Dudaktan Kalbe
Dudaktan Kalbe, özellikle örf tanıtımı ve kişilik canlandırımında başarılı, duygusal, ve sevgi dolu bir roman. Açık, yalın ve gösterişsiz bir anlatışla ve temiz bir İstanbul Türkçe'siyle geniş kitlelere seslenebilen yazarın, ilk ve en ünlü romanı Çalıkuşu düzeyinde bir kitap. Şarkılara,filmlere, nostaljik romantizmimize bolca konu olmuş aşkların unutulmaz romanlarından biri.
Dudaktan Kalbe Alıntıları
O vakit benim için belki de öyleydi. Fakat bir şaka; bir yalan, bir eğlence gibi başlayan sevda , bir gizli zehir gibi dudaklarımdan kalbime indi.
Sade şundan eminim ki bu sevda kalbime işlemiş... Ben ölmeyince içimden çıkmayacak.
Ölüm acı bir ilaçtır. Unutmak ve artık ıstırap çekmemek için yüzümüzü buruşturarak, iğrenerek, gözlerimizi kapayarak bir hamlede içtiğimiz ilaç...
Kenan zaten yaratılıştan büyülüydü. Bir şeye alakadar olması için onu kaybetmesi, bir şeyi sevmesi için ondan ümit kesmesi lazımdır.
Hep ayrı ayrı yollarda yürüyen, birbirlerine hiç dokunmayan birbirlerini hiç incitmeyen hatta görmeyen yolculardan mürekkep bir uzun kafile... Hep kabahat bizde. Elde çizilmiş yollardan inhiraf ediyoruz. Hep felaketler bundan doğuyor.
Ayrılık, kuvvetli aşkları büyütür, hasta olanları büsbütün öldürür.
Bazı böyle sessizlik ihtiyacını derin derin duyduğum, varlığımı mutlak bir adem sükünu içine gömüp mahvetmekten zevk aldığım saatlerde sese hiç tahammül edemiyorum... Beynimin içinde gizli bir yara var gibi... En güzel ses bile bu yarayı incitip sızlatıyor...
Acaba onu eskisi kadar sık görecek miydim? Zannetmem... Fakat ne ziyanı var?... Hiç olmazsa bir kere bakışacağız, bir kere gözlerimiz bir birine tesadüf edecek ya...
O, artık birini ötekinin unutturduğu buselerle bir nağme, bir tebessüm gibi yalnız dudaklarımda yaşayacak... Fakat belki mesut olmak için de asıl çare budur : Aşkı dudaklarından öteye bırakmamak, zehir gibi kalbe inmesine meydan vermemek.
Bu, daima söylediğiniz gibi, bir gönül eğlencesi. Ne ehemmiyeti var Kenan Bey. Birkaç damla gözyaşını ıstırap mı sayacağız. Bu gece keman çalmayı unutmazsınız değil mi? Son defa ninnimi dinleyerek uyumak istiyorum.