Anasayfa / Şiir / Büyük Saat
Büyük Saat
Türk şiirinin en yalnız, en mutsuz, en umutsuz... bu yüzden de -mutlu değilse bile- en kalabalık, en umutlu şairinden kısa sürmüş uzun bir yolculuğun tüm konakları!... Öncü bir dil, sevgiyi bile acıtan bir duyarlık ve "bütün mümkünlerin kıyısı"nda yaşanan çaresizliğin son sığınağı:
"Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum"...
ya da:
"Sizin alınız al inandım
Morunuz mor inandım
Tanrınız büyük amenna
Şiriniz adamakıllı şiir
Dumanı da caba
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız"
Arz-ı Hal'den Dün Yok mu'ya tüm kitapları ve (unutulmaları ya da elenmeleri nedeniyle) kitaplarına girmemiş tüm şiirleriyle, Turgut Uyar külliyatı.
Büyük Saat Alıntıları
Sen ki, saçından tırnağına kadar bir hürriyete bedelsin, bu ılık saçlar, bu gözler; fakat her şeyden önce yaşadığın için güzelsin.
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum dikey ve yatay mutsuzluktan... Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun, sevgim acıyor.
Tavrım bir şeyi bulup coşmaktır sonbahar geldi hüzün, kış geldi kara hüzün ey en akıllı kişisi gündüzün, sevgim acıyor.
Ölürsem yalnız ölürüm, seversem yalnız severim insanlar gelir geçer ömrümden ama macera benimdir, geçmişlere karışır.
Halbuki geyikli gece ormanda keskin mavi ve hışırtılı, geyikli geceye geçiyorum, uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum.
Herkesin bir umudu vardır. Bir savaşı, bir kaybedişi, bir acısı, bir yalnızlığı, bir hüznü...
Bütün pencerelerde bekleyen benim, ve ve o çalmayan bütün telefonlarda konuşanda. Kabul. Bir kez yolda karşilasalim onunlada avunacağim adımı sesince duymaktan vazgeçtim, sesini duysam susacağım.
İnsan en çok sabahları arar sevdiği kadını Türkiye'de ve Dünya'da...
Tanıyordum, elimden gelmiyordu yoksa ne güzel aldanacaktım...
Yaz yağmurları misali yıllarca yağmış durmuşum kendi içime. Zaten dünya öyle bir dünya ki kim kime herkes kendi derdinde anca, herkesin yüreği lime lime...