Anasayfa / Şiir / Ayrılık Sevdaya Dahil

---

Ayrılık Sevdaya Dahil Alıntıları

Çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var. Çünkü ayrılık da sevdâya dâhil. Hiç bir ânı tek başına yaşayamazlar. Her ân ötekisiyle birlikte Her şey onunla ilgili...

Nerede ne zaman kaç kere yaşadık. Nasıl bir sevdaysa eskitememiş yıllar. Bitirdiğimiz her şeye yeniden başladık Dudaklarımızda birbirimizden mısralar.

Sanmıştık ki ikimiz yeryüzünde ancak birbirimiz için varız. İkimiz sanmıştık ki tek kişilik yalnızlığa bile rahatça sığarız.

Açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın en görkemli saatinde yıldız alacasının gizli bir yılan gibi yuvalanmış içimde keder uzak bir telefonda ağlayan yağmurlu genç kadın...

yalnızlık hızla alçalan bulutlar karanlık bir ağırlık hava ağır toprak ağır yaprak ağır su tozları yağıyor üstümüze özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır

ay ışığına batmış karabiber ağaçları gümüş tozu gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar yâseminler unutulmuş tedirgin gülümser

An gelir, önce bir insan durur sonra bir sokak derken bir semt ve bir şehir... Bir bakmışsınız paldır küldür yıkılır bütün bulutlar

telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar gittikçe genişleyen yakılmış ot kokusu yıldızlar inanılmayacak bir irilikte yansımalar tutmuş bütün sâhili

Ay karanlık sular kesildi, musluklar tıslıyor. Bir yerde bir kapı kapandı Artık ben, sen değilim.

sen şimdi kim bilir nerede hangi kaçak şilebinde kaçak yolcu hangi korkunç yalnızlıktasın